Zondag 14 januari jl. heb ik van de parochie een cadeau gekregen met een mooie symboliek. De kunstenares die het beeld heeft gemaakt, heeft het de titel gegeven:
"samen de zaak van de grond tillen".

Dat er die zondagmorgen zoveel mensen in de viering aanwezig waren en na afloop naar het parochiezaaltje zijn gekomen, heeft het tot een onvergetelijk ‘afscheid’ gemaakt. De hartelijke woorden, de kaarten met persoonlijke teksten, de mails, de attenties die ik heb gekregen hebben mij ontroerd en geraakt.

Terugkijkend op de jaren in de parochie van Zenderen is voor mij het 'samen van de grond tillen' steeds heel belangrijk geweest. Ik heb het vaker ‘ontgroeten’ genoemd: het is begroeten én elkaar ontmoeten. Want daar waar mensen elkaar warm groeten én ontmoeten, daar gebeurt iets, dan kan je verdriet, vreugde, pijn, het leven van alle dag ‘optillen’ en samen dragen.

Ik heb veel respect voor pastor Ton van der Gulik en voor de bestuursleden, hoe zij in deze roerige tijd, de zaak van de grond tillen. Het vraagt veel tijd en energie en uithouding; tegen de stroom in.
Maar dat respect heb ik ook voor de vele vrijwilligers in de parochie, voor de parochianen; voor allen die zich inzetten en blijven komen en aanwezig zijn in de vieringen, voor allen die de geloofsgemeenschap een warm hart toedragen, op eigen manier en naar de mogelijkheden.
Ik wens iedereen veel moed, kracht, hoop en vertrouwen, met alles wat er is en komt in de parochie, in de toekomst.

Het cadeau is een schaal gedragen door een in brons gegoten groep mensen.
Ik heb mij al deze jaren gedragen gevoeld en zo gewerkt als pastoraal werker en verbonden gevoeld, op al die momenten, met een lach en een traan.
Een oprecht 'dank je wel' vanuit het diepst van mijn hart.

Anita Oosterik-Brunink